Altijd wat
Het zal lastig zijn om in de negentiende eeuw een grotere dichtersnaam te vinden dan die van Baudelaire, wiens Les fleurs du mal (1857) tot in onze tijden doorvibreert. Een kloeke bundel die wordt voortgedreven door een hang naar schoonheid en het onvermijdelijke besef dat mocht die al bestaan, het bederf zit ingebakken. De verdoemde dichter was geboren, die in zwartgallige verzen zijn ziel en zaligheid in het gezicht van de lezer smeet. Meteen een schandaal ook, want aantasting van de goede zeden. Uiteindelijk verbood de rechter zes verzen, die vervolgens in België verschenen. (meer…)