Van mensen eindelijk verlost
Er zijn schrijvers die eigenlijk steeds weer hetzelfde boek schrijven, of zo men wilt, aan één groot levenswerk sleutelen. Die keer op keer terugkomen bij hetzelfde thema, stukjes tekst hergebruiken, over de jaren heen verschillende versies van gedichten of verhalen maken. En toch krijg je er gewoonweg geen genoeg van, zoals van bijvoorbeeld het werk van de fijne misantroop met aanstekelijke lichte toets Frans Pointl (1933–2015). Het is het kleine geluid dat ver draagt. (meer…)