Een frisse en kleurrijke wereld
De Nederlandse poëzie heeft lang geleden onder de trend dat veel gelauwerde dichters zich het liefst bedienden van ingewikkeld taalgebruik. Ik herinner mij gedichten die ik tijdens mijn opleiding diende te ontleden, zonder uiteindelijk tot de essentie van de betekenis te komen. Gelukkig was daar de (terugkeer van de) podiumpoëzie, waarin niet alleen klank en ritme hoogtij vieren, maar een goed gedicht direct indruk maakt op de luisteraar; er is immers geen tijd om alle complexe constructies stapsgewijs te determineren. (meer…)