De stille strijd
Vooral in Nederland, het land dat soms literair gezien o zo ongelooflijk smal kan zijn, wordt de gevoelige, licht-autistische Gerbrand Bakker (1962) nog weleens aangezien voor iemand die moeilijk is, misschien wel arrogant, die een norse, afwerende inborst heeft. Maar Bakker houdt de bal altijd aangenaam dicht bij zijn schuurtje, is iemand die eigenlijk wars is van alle tralala in literatuurland, die een grondige hekel heeft aan het feit dat de schrijver sinds jaar en dag een eenmanscircus dient uit te baten. (meer…)