Een tandenkerkhof getuigt van karakter
De Mexicaanse schrijfster Valeria Luiselli (1983) wordt in eigen land een literair enfant terrible genoemd. Is zij tegendraads? Eerder onbevangen en uitermate intelligent tegelijk. Haar werk heeft een vreemde afstotende aantrekkingskracht, er gaat een zekere niet helemaal te duiden stoerheid van uit. Luiselli is genrevrij, valt hoogstens aan te haken bij (voorlopig) het gecondenseerde werk van de Amerikaanse Jenny Offill (Verbroken beloftes) en van de Duitse ex-actrice Karen Köhler (Vuurpijlen vangen). (meer…)